Ang Iyong Tahanan ay Ating Munting Simbahan, at Ang Simbahan ay Dapat Maging Tahanan Para sa Atin
Ni Chris N. Braza
Sa maraming paraan, ang ating tahanan ay maaaring ituring na isang munting simbahan—isang lugar kung saan pinapalago ang pananampalataya, dinarasal ang mga panalangin, at ibinabahagi ang pagmamahal. Sa parehong pagkakataon, ang simbahan ay dapat ding maging tulad ng isang tahanan—isang kanlungan kung saan tayo nakararamdam ng kapanatagan, pagtanggap, at mas malalim na ugnayan sa Diyos at sa ating kapwa. Kapag isinabuhay natin ang pananaw na ito, nagiging mas malapit ang ating personal na buhay sa ating pagsamba sa bahay ng Panginoon.
Ang Tahanan Bilang Munting Simbahan
Ang tahanan ang unang lugar kung saan lumalago ang pananampalataya. Sa Deuteronomio 6:6-7, sinabi:
"Itanim ninyo sa inyong puso ang mga utos na ito na ibinibigay ko sa inyo ngayon. Ituro ninyo ito sa inyong mga anak. Pag-usapan ninyo ito kapag kayo ay nasa bahay, naglalakad sa daan, mahihiga sa gabi, at magigising sa umaga."
Ang pananampalataya ay hindi lang isang bagay na ating isinasabuhay tuwing Linggo kundi isang bahagi ng ating araw-araw na pamumuhay. Sa pamamagitan ng pananalangin bilang pamilya, pagbabahagi ng pagkain, at paggawa ng kabutihan, nagiging munting simbahan ang ating tahanan kung saan naipapasa at isinasabuhay ang pag-ibig ni Cristo.
Ang Simbahan Bilang Tahanan
Kung ang ating tahanan ay sumasalamin sa presensya ng Diyos, ang simbahan naman ay dapat ding maging isang tahanan—isang lugar kung saan bawat isa ay may puwang. Ipinakita ito ng unang simbahan sa Gawa 2:42-47, kung saan ang mga mananampalataya ay nagsasalo, nagdarasal, at nagtutulungan bilang isang pamilya.
Ang isang simbahan na tila tahanan ay isang lugar kung saan:
- Ang bawat isa ay tinatanggap nang may init at pagmamahal.
- Ang panalangin ay ibinabahagi para sa isa’t isa, tulad ng ginagawa ng isang pamilya.
- Ang pagsasama ay hindi lang nakabase sa pagsamba kundi sa matibay na relasyon.
- Ang biyaya ay malayang ibinibigay, sapagkat walang sinuman ang perpekto.
Pagtutulay sa Dalawang Konsepto
Kapag nakita natin ang ating mga tahanan bilang munting simbahan at ang ating simbahan bilang tahanan, nagkakaroon tayo ng pananampalatayang buhay sa parehong lugar. Ang ating paniniwala ay hindi dapat nakakulong sa isang gusali, at hindi rin ito dapat ihiwalay sa ating pang-araw-araw na pamumuhay. Sa halip, dapat nating:
- Dalhin ang kapayapaan, pagmamahal, at pagsamba ng simbahan sa ating mga tahanan.
- Ipagpatuloy ang init, pakikisama, at pagkakaisa ng tahanan sa loob ng simbahan.
Isang Panawagan na Mamuhay sa Pananampalataya
Maging masigasig tayo sa paggawa ng ating tahanan bilang isang lugar ng pananampalataya at pagsigurong ang ating simbahan ay isang pamilya na nagpapakita ng pagmamahal ng Diyos. Kapag ginawa natin ito, ipinapakita natin ang puso ng Panginoon—isang pusong nagnanais na ang Kanyang mga anak ay mamuhay sa pag-ibig, pagkakaisa, at Kanyang walang hanggang presensya.
Nawa’y ang ating mga tahanan ay maging salamin ng simbahan ni Cristo, at nawa’y ang ating simbahan ay maging tahanan na inihanda ng Diyos para sa ating lahat.
Sumainyo ang masaganang pagpapala!
Comments
Post a Comment